służba wojskowa
Słownik polsko-niemiecki PWN
służba f
Dienst m
mieć służbę 〈dyżur〉 Dienst haben
(obsługa) Dienerschaft f
(personel) Personal n
służba wojskowa Militärdienst m
podlegający obowiązkowi służby wojskowej Wehrpflichtige m
odbywający cywilną służbę zamiast wojskowej Zivildienstleistende m
służba cywilna dla osób odmawiających pełnienia służby wojskowej Zivildienst, Wehrersatzdienst m
zwolnić od służby wojskowej vom Militärdienst befreien
polit służba bezpieczeństwa Sicherheitsdienst m
służba holownicza Abschleppdienst m
wojskowy
militärisch
pucz wojskow Militärputsch n
służba wojskowa Militardienst m
kompleks wojskowo-przemysłowy Wehrindustrie f
obowiązek służby wojskowej Wehrpflicht f
zdolny do służby wojskowej wehrfähig
odmowa pełnienia służby wojskowej Wehrdienstverweigerung f
m Militär m
niezdolny
unfähig
niezdolny do pracy arbeitsunfähig
niezdolny do służby wojskowej dienstunfähig
(uczeń) unbegabt
obowiązek m Pflicht f
obowiązek małżeński Ehepflicht f
obowiązek obywatelski Bürgerpflicht f
obowiązek służby wojskowej Wehrpflicht f
poczucie obowiązku Pflichtgefühl n
spełniać swe obowiązki seinen Pflichten nachkommen
odbywać
(konferencję) abhalten
(podróż) machen
odbywać karę eine Strafe verbüßen
odbywać służbę wojskową Militärdienst ableisten
odbywać studia studieren
odbywać się stattfinden
posiedzenie 〈wykład〉 odbywa się w sali konferencyjnej 〈w sali nr...〉 die Sitzung 〈die Vorlesung〉 findet im Konferenzzimmer 〈im Saal Nr...〉 statt
szkol lekcje się dziś nie odbędą der Unterricht fällt heute aus
podlegający:
podlegający karze straffällig
podlegający ocleniu zollpflichtig
podlegający obowiązkowi służby wojskowej wehrdienstpflichtig
niepodlegający dyskusji indisputabel
uchylać się sich entziehen
uchylać się się od obowiązków sich seinen Verpflichtungen entziehen
uchylać się się od zeznań die Aussagen verweigern
uchylać się się od służby wojskowej die Dienstpflicht verweigern
ustawa f Gesetz n
ustawa antystrajkowa Anti-Streik-Gesetz n
ustawa o przerywaniu ciąży Abtreibunggesetz n
ustawa o obowiązkowej służbie wojskowej Wehrdienstgesetz n
ustawa o stanie wyjątkowym Notstandsgesetz, Ausnahmegesetz n
ustawa zasadnicza (konstytucja) Grundgesetz n
uchwalić ustawę ein Gesetz verabschieden
naruszyć 〈obchodzić〉 ustawę ein Gesetz verletzen 〈umgehen〉
ustawa wchodzi w życie 〈zostaje unieważniona〉 ein Gesetz tritt in Kraft 〈wird außer Kraft gesetzt〉
zdolny
fähig (do czegoś etw zu tun)
(uzdolniony) begabt
zdolny do pracy arbeitsfähig
zdolny do służby wojskowej wehrfähig
zwolnić
entlassen
zwolnił się na tydzień er lass sich eine Woche freigeben
(uczniów) freilassen
(pracownika) entlassen
woj zwolni od służby wojskowej vom Militardienst freistellen
